24/10/09

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ...

Κι αν 90 ηλίθιοι και 10 σοφοί είναι αυτοί που θα κρίνουν αν επικρατήσει η Δημοκρατία, η πλειοψηφία θα δώσει το αποτέλεσμα...άρα λειψόν το βούλευμα ή η Δημοκρατία πάσχει? στους χαλεπούς κι αμφίβολους καιρούς που ζούμε η σκέψη και η βούληση έχουνε στήσει πανηγύρι...ο νάρκισσος χαιδεύεται κι ο αδύναμος παιδεύεται...ο δίκαιος όμως επιβραβεύεται...στον τεκέ του κάτω κόσμου μπαινοβγαίνω εντός κι εκτός μου, λέει τραγουδιστά ο Νίκος ο Καλογερόπουλος και οι άποροι άρχοντες...Κι εγώ ψάχνω τα χνάρια μου να βρώ σε στέκια άγνωστα και μίζερες συνάξεις...η μιζέρια προκύπτει όταν αποδεχτείς την βλακεία του εφήμερου...όταν αρνηθείς τη μαγεία της επίγνωσης και της περίπλοκης διαδρομής της...τότε χαζεύεις μόνο και παραιτείσαι!!! Όταν ερωτεύεσαι την άγνοια της άγνοιας τους...όταν κοιτάς το περιτύλιγμα που ενίοτε θαμπώνει την ουσία, όταν πίνεις για να ξεχνάς τον πόνο που σου δίνει η δηθενιά...όταν βαριέσαι να συνυπάρχεις με αγωνία και θάρρος στη ρουτίνα της καφεδούμπας και του σύρε κι έλα στην πασαρέλα...είναι πολύ εύκολο να την ψωνίσεις εκεί...αν δεν έχεις κολλήσει ένσημα στην αμφισβήτηση και στην περισυλλογή εύκολα την καλούμπα αμολάς...άλλο ασυμβίβαστος κι άλλο αντισυμβατικός...άλλο γουστάρω να ελέγχω και να εξουσιάζω κι άλλο να μη νοιάζομαι να ελέγχω και να εξουσιάζομαι!!! Η ελευθερία του "θέλω" γίνεται φασισμός του "κάνω ότι μου γουστάρει χωρίς να με νοιάζουν οι επιπτώσεις στον άλλον"...και δεν μιλώ για ηθική...μιλώ για στάση ζωής...μιλώ για πάλη με τον εαυτό σου και τα όρια που ΞΕΡΕΙΣ πότε ξεπερνάς και επιστρέφεις στην αρχή που κάθε παιχνίδι έχει...με λίγα λόγια: καλό το μπίρι μπίρι και τα άχυρα που επιπλέουν...αλλά ενίοτε χρειάζεται και μια γροθιά στο στομάχι όταν πάει να επικρατήσει το "ότι φάμε ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κώλος μας"...έτσι...σε στύλ να μη ξεχνιόμαστε...ότι απ τα ίδια υλικά είμαστε όλοι φτιαγμένοι...αλλά η διαφορά έγκειται στην θέση και ματιά που είμαστε ειδωμένοι...κι αν είναι κατι που θέλω να πώ μ αυτά που λέω είναι "πως στη χαρά σου φαίνεται ποιός τάχα θα χαρεί και ποιός θα σε γελάσει..."...κι ότι είναι να ρθει θε να ρθει αλλιώς θα προσπεράσει βεβαίως βεβαίως...αλλά νισάφι πιά!!!! Ο ρατσισμός, η αγνωμοσύνη, η παρτακίτιδα και η αλαζονεία είναι για τους αμόρφωτους, ξεγάνωτους μπινέδες...για τις ακριβοπληρωμένες τσούλες που λέει κι ο λαυρέντης (κι όχι η βίσση)...για τις ξανθιές που πίστεψαν στη ρίζα τους κι όχι στο ριζικό τους...για τις αλαφροίσκιωτες κι οχι τις σαλεμένες!!! Βιταμίνη C και περπάτημα στη Δύση...επιμονή στο δίκαιο κι όποιος ακολουθήσει!!! Ο ύπνος κι αν επέρασε εμένα με ξεχνάει κι αυτό σημάδι τ ουρανού πως κάτι δε μου πάει...ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΛΕΨΩ ΟΜΩΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ...ΜΕ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΚΑΙ ΧΑΡΗ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΤΟ ΨΩΜΙ ΜΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΧΟΡΤΑΡΙ...ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΜΑΓΚΕΣ!!!! ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΩΣ ΔΕΝ...ΚΑΚΙΑ ΜΗΔΕΝ!!!! ΤΑ ΞΑΝΑΛΕΜΕ...

12/10/09

ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ...ΛΟΞΑ ΤΡΑΒΑ

ΝΑ ΜΑΣΤΕ ΠΑΛΙ ΕΔΩ ΑΝΤΡΕΑ...ελεγε ενα τραγουδάκι ενός πλέον ακατανόμαστου τυχοδιώκτη της τιβί...κι είπα να ξανανοίξω το στόμα μου μετάαααααα από τόοοοοοσο καιρό μιας και οι εξελίξεις δεν μας προφταίνουν πλέον...ως έθνος και ως λαό!!! Βαρέθηκα πια τις εκλογές...εθνικό σπόρ κατάντησε πιά..αυτή τη φορά πήγα να την "ρίξω" με θέση και άποψη όμως...σχεδόν λυτρωμένη μιας και η όποια οπτική και θεώρησή μου είχε προβλέψει περίπου το αποτέλεσμα...έτσι λοιπόν προτίμησα να ασχοληθώ με τους "οικολόγους-πράσινους" και να αφήσω τα πράσινα άλογα να σκαρφαλώσουν 10 πόντους ψηλότερα...και για να είμαι ακριβέστατη ούτε ψύλλος στον κόρφο τους...είδα και τον Λαζόπουλο - ν΄αγιάσει ο στόμας του- που λέει και μια φίλη... και πέρασε ήδη μια βδομάδαααα!!! Εν κατακλείδι...νιώθετε καμιά διαφορά??? σας χτύπησε μήπως ο αέρας της ελπίδας και της αισιοδοξίας που μας τάξανε??? περίεργη ησυχία ε? όπως συμβαίνει λίγο πριν την καταιγίδα, τον σεισμό ή τον...τυφώνα (καλά εμπειρία απο τυφώνα δεν έχουμε αλλά που ξέρεις...)...
Αντε καλέ...ακούω απο συναδέρφους και γνωστούς...σιγα μην αλλάξει τίποτα...σε λίγες μέρες θ αρχίζουν τα όργανα...οι ανατιμήσεις, τα δάνεια, οι απολύσεις και οι δικαιολογίες...παραλάβαμε καμμένη γή και που να πρωτοτρέξουμε...η γνωστή συνταγή!!!
Κι όμως...τελικά για ένα φως στο τούνελ μπορούμε να συμβιβαστούμε...κι ας μην είναι η Νικολούλη στην άλλη άκρη...καλύτερη απο το παγωμένο αύριο μια κουτσουρεμένη ελπίδα...πρασινωπή έστω...ΡΕ ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΡΕ ΠΟΥ ΠΑΜΕ....